Na een weekje gedwongen rust en na 2 nederlagen trad ’t Gareel zaterdag aan tegen Hondzocht, de rivalen die vorig seizoen op de slotdag de titel van ’t Gareel afsnoepten, ondanks 2 keer verlies in het onderling duel met de oranjehemden. In een weinig hoogstaande wedstrijd toonde ’t Gareel zich opnieuw de betere ploeg en hield de 3 punten thuis, zodat ze zich in de buik van het klassement nestelen.
Coach Braeke trok een weekendje naar de Ardennen en nam zijn familieleden Mats en Jan Meeremans mee. Ook Steven Rawoe, die vorig seizoen de winning goal nette, was op weekend. Ook Mike, Ivo en Yorik tekenden afwezig, semi-veteranen Wannes en Pieter bevolkten de Gareel-bank. De 3 wijzen Sam, Peter en Jean ontfermden zich over de opstelling. Sam speelde naast Peter centraal op het middenveld, waarbij Peter zich dit keer in de rol van Steven schikte en dit met verve deed. Dries Lambin speelde in de spits met Dries Deconinck, Glenn kwam op rechts opnieuw in de ploeg.
’t Gareel, dat normaal dit seizoen in 3e moest spelen en Hondzocht dus niet zou treffen, was hongerig om Hondzocht opnieuw te verslaan. Het startte het sterkst, en toen Peter en Sam de driehoek op het Hondzocht-middenveld wisten te ontregelen kwamen er ook kansen. Dries Deconinck opende de debatten met een schuchter schot in de handen van de bezoekende goalie. Bij een mooie uitbraak van rechtsachter Robbe kon Dries diens voorzet overhoeks inkoppen, maar de bal ging naast. Na een slechte inspeelpass van Jean zette Hondzocht met 1 bal de nr 10 van Hondzocht vrij, en die trapte op de lat.
’t Gareel kwam met de schrik vrij, en scoorde 2 minuten later zelf aan de overkant. Glenn speelde Dries Deconinck vrij, die op de doelman af ging, zijn verdediger stak er een voet tussen en versloeg met een tergend trage tik zijn eigen doelman, 1-0. ’t Gareel drukte door, Dries Deconinck zette met een geniaal hakje Sam vrij in de zestien, maar die trapte naast. Diezelfde Sam kreeg na een al even geniale doorsteekpass van Glenn opnieuw een mooie kans, wilde overhoeks trappen, maar de bal ging over, en zo ging ’t Gareel met een verdiende doch krappe voorsprong de rust in.
Vlak na de rust recupereerde Peter de bal na een afgeslagen aanval, Sam draaide zich vrij en trapte de bal totaal tegen al zijn gewoontes in vanop 25 meter hard via de binnenkant van de kruising binnen, 2-0 en alle plaagstoten over zijn eerder gemiste kansen waren in 1 klap vergeten. Meteen ook de 1e competitiegoal van Sam sinds 25 februari 2012! De 2e helft was verder van veel minder allooi dan de 1e, maar ’t Gareel behield de organisatie en buiten het feit dat Jimmy een paar keer gepast met vuisten en voeten tussenbeide moest komen, versierde Hondzocht geen echte kans op 2-1.
’t Gareel kon de score ook niet meer uitdiepen, ook al kon Axel nog eens vervaarlijk uithalen, en stormde Jean door de as van het veld alleen op doel af, maar dit stond echter 30 meter te ver. Een belangrijke overwinning voor ’t Gareel, dat met 6 op 12 een aanvaardbare start heeft gemaakt en mooi in de middenmoot staat, terwijl het hoogvliegers Safira en Dilbeek al (zonder puntengewin) bekampte. Volgende week treft het met New DQS Fontaine opnieuw een tegenstander van dezelfde pluimage als ’t Gareel, en kan het misschien opnieuw punten rapen om de nodige ademruimte te creëren.
Opstelling: Jimmy Van Dam, Stef Mattens, Jean Ceusters, Robbe Smulders (52′ Wannes Monteyne), Mickael Splingard, Peter Van Stevens, Sam Moureau, Glenn Dobbelaere (46′ Pieter Tiebout), Axel Geerts, Dries Deconinck, Dries Lambin.
Doelpunten: 23′ own-goal 1-0, 40′ Sam Moureau 2-0.
