De verplaatsing naar Tubize voor de wedstrijd tegen leider Hondzocht kondigde zich aan als de match van de waarheid, of beter gezegd als de 1^e van (hopelijk) een reeks matchen van de waarheid. Verliezen of zelfs gelijk spelen waren geen optie voor ’t Gareel, wilde het de grote kloof met Hondzocht verkleinen en een kans behouden op de oppergaai in 3D.

Coach Braeke zweerde het academisch voetbal af, het weinig hartverwarmende kunstgrasvoetbal van vorige week had hem allerminst geinspireerd. Gebikkeld moest er worden, voor elke morzel grond, op een oneffen terrein dat zich leende tot het betere ploeterwerk. Hiervoor werd bikkelaar pur sang Wannes op de rechtsachter geposteerd ten nadele van Mats, en hij zou het vertrouwen van de coach niet beschamen.

In de aanvangsfase was Hondzocht de betere ploeg, en ondanks de staat van het veld kozen zij resoluut voor de voetballende oplossingen via het middenveld. Grote kansen leverde dit niet op, maar Stef en Jan hadden centraal achteraan de handen vol. Ze deden het echter uitstekend, en Jan had zich duidelijk herpakt nadat hij vorige week in een luchtduel tegen een spits van 1,20m werd afgetroefd. ’t Gareel moest ook hoekschoppen toestaan, en uit eentje daarvan wist Hondzocht te scoren. De nr 6 van Hondzocht ontsnapte uit de dekking en kopte tussen Jan en Sam de mooi aangesneden hoekschop voorbij Jimmy, die de bal nog beroerde, 1-0.

Daarna ging de storm wat liggen, Wannes legde de linkerspits met de unibrow aan banden, en Robbe verdedigde zijn territorium op links met dezelfde intensiteit, maar zou het fysiek maar 1 helft uitzingen. ’t Gareel nam onder impuls van Steven en Peter het middenveld over, en ’t Gareel dook gevaarlijker in de buurt van de 16 op. Sam had pech dat de linksback van Hondzocht een bal die bleef steken in extremis kon afblokken, maar even later was het wel raak. De tot dan toe weinig bereikte klasbak Dries Deconinck zette 3 verdedigers in de wind en trapte de bal droog in de hoek binnen, 1-1. Zo kan je als trainer veel mannetjes en pijltjes op een velletje papier tekenen, maar een spits met zo’n flits in huis moet je vooral laten doen.

De 1-1 kwam op het perfecte moment, en maakte ook dat het momentum keerde. ’t Gareel begon de duels te winnen, en de rust leek niet eens op een gunstig moment te komen. Braeke verving zijn linkerflankspelers Robbe en Mika door Mats en Axel, maar stuurde al vroeg in de 2^e helft bij door Wannes op linksachter te posteren en Sam naar rechtsachter te brengen. De ervaring van de 30+ers Stef, Wannes en Sam komt in dergelijke wedstrijden achteraan meer dan ooit van pas.  Ook in topwedstrijden excelleren bepaalde spelers nog meer dan anders, en het voorbeeld was Steven Rawoe, die een wereldpartij speelde in dienst van de ploeg, en kort na rust met een prachtpass zijn maatje Peter op weg zette naar doel. Peter trapte de 1-2 netjes naast de doelman binnen.

Wat later ontsnapte ’t Gareel aan de gelijkmaker, toen Axel een kopbal van de lijn moest halen. Daarna sloeg het zelf hard en ongenadig toe. De naar links overgehevelde Wannes sloeg de richtlijnen van coach Braeke om achteraan in positie te blijven in de wind, startte een reeks 1-2’tjes op ter hoogte van de middellijn, en zijn rush bracht hem uiteindelijk alleen voor de keeper, en ook hij trapte de 1-3 beheerst voorbij de doelman. 5 minuten later verdubbelde Wannes zijn seizoenstotaal meteen, zij het dit keer met wat geluk en hulp van de doelman. Hij trapte een vrije trap iets voorbij de middellijn richting doel, die botste hoog op voorbij iedereen en de bal ging boven de doelman en onder de lat binnen. Man van de match Wannes, die zijn wederhelft Joanna de avond voordien had wijsgemaakt fysiek niet in orde te zijn, zal bij het avondeten wat uit te leggen hebben gehad.

Het zat ’t Gareel dus allemaal even mee, zodat het halfweg de 2^e helft met 1-4 al een mooie voorsprong had opgebouwd. Dries Deconinck miste zelfs nog een mooie kans op de 1-5, maar voor de rest moest ’t Gareel zich beperken tot verdedigen, maar dat deed het met verve. De fijnbesnaarde middelvelders van Hondzocht werden gek van de talloze intercepties en tackles van Steven, en de thuisploeg kon de organisatie van de bezoekers niet meer ontwrichten. Een knappe overwining van ’t Gareel, die hen terug tot op 6 punten brengt van Hondzocht, met een wedstrijd minder en de terugwedstrijd tegen Hondzocht slechts 2 weken verwijderd. ’t Gareel moet echter eerst op bezoek bij Black & Blues, waar – met het zware programma voor maart en april in het vooruitzicht – geen punt mag verspild worden om alle kansen gaaf te houden.

Opstelling: Jimmy Van Dam, Stef Mattens, Jan Ceusters, Wannes Monteyne, Robbe Smulders (36’ Mats Debraekeleer), Steven Rawoe, Peter Van Stevens, Sam Moureau, Mickael Splingard (36’ Axel Geerts), Dries Lambin (50’ Jan Meeremans), Dries Deconinck (55’ Yorik Deroo).

Doelpunten: 15’ x 1-0, 25’ Dries Deconinck 1-1, 42’ Peter Van Stevens 1-2, 48’ Wannes Monteyne 1-3, 53’ Wannes Monteyne 1-4.