De eerste competitiewedstrijd voor ‘t Gareel was meteen een interessante, want Brussels United bleef hen vorig seizoen voor in de eindafrekening. De thuisploeg kon de erg agressieve bezoekers, die zich letterlijk en figuurlijk niet zonder slag of stoot opzij lieten zetten, uiteindelijk met ruime cijfers verslaan, en het vertoonde spel laat het beste verhopen voor de toekomst.
Coach Braeke koos voor de eerste thuiswedstrijd, in afwezigheid van de geblesseerde Wannes en Stef, voor de eveneens ervaren Rikke Jacobs naast Jan Ceusters. Daarnaast kon hij ook niet beschikken over Sam (gescheurde enkelligamenten), Glenn (rug), Ivo (kuit) en diens broer Jimmy, die in doel voor geruime tijd zal worden vervangen door ouderdomsdeken Luc Ide. Die wist al meteen waar hij aan toe was, want bij de 1e doelgerichte actie van Brussels wurmde de bezoekende spits met nr 7 zich tussen Rikke Jacobs en Luc Ide, en tikte de 0-1 binnen, dit na nog geen 2 minuten. ‘t Gareel schrok wakker en onder impuls van Peter en Dries Deconinck trok het naar voren. Bij een knappe doorbraak van Peter over links kon hij voor doel echter geen medemaat bereiken. Dit lukte linksmidden Axel wel bij de eerstvolgende hoekschop, want hij schilderde de hoekschop op het hoofd van nieuwkomer Mika, die de 1-1 volledig vrijstaand binnen kopte.
‘t Gareel nam nu resoluut over en toen Jan Meeremans Peter vrij speelde, krulde die het leer knap over de doelman binnen, 2-1, een tussenstand die de stoppen bij enkele van de heetgebakerde bezoekers al deed doorslaan. Het bleef doorgaans bij de verbale scheldtirades die we ondertussen kennen, maar de nr 7 van Brussels spande de kroon door bij een correcte tackle van Rikke Jacobs in diens gezicht te spuwen, een lage actie die hij in de 2e helft ook nog eens bij een nietsvermoedende supporter zou flikken. Vroeg in de 2e helft liet hij zien wel over enige voetballende klasse te beschikken toen hij ter hoogte van de 16 4 Gareel-spelers op een zakdoek in de wind zette, en de 2-2 in een zeldzaam beheerst moment binnen trapte. Vanaf dat moment was het echter al ‘t Gareel wat de klok sloeg. Dries Deconinck faalde eerst nog onverwacht alleen voor de doelman, maar toen Jan Meeremans wat later op rechts werd weggestuurd, wist Dries Deconinck zijn bewaker zodanig af te schrikken dat hij Jans voorzet in eigen doel devieerde. Even later besliste hij zelf de wedstrijd toen hij door opnieuw Jan Meeremans werd aangespeeld, de actie maakte en de bal met links onhoudbaar in de rechterbenedenhoek binnen trapte.
Op dat moment was de wedstrijd over in de hoofden van de Brussels-spelers, vooral in die van de doelman en de nr 12,, en deze begonnen hun frustraties tegen de thuisaanhang te richten. Toen Mika en Dries Lambin gezamenlijk uitbraken over links slaagde de goalie er zelfs in om in 1 beweging beide Gareel-spelers onderuit te schoppen. De strafschop was het logische gevolg, een rode kaart ook, maar die bleef uit. Topschutter Dries Deconinck trapte de penalty binnen. Wat later gingen de Brussels United-spelers na een onschuldig duel ter hoogte van de zijlijn collectief over de rooie. Een nooit gezien incident met grove gevolgen, maar waar hier verder met geen woord over gerept zal worden. De scheidsrechter maakte wijselijk een einde aan de wedstrijd bij een 5-2 stand. ‘t Gareel onthoudt vooral dat het voetballend de meerdere was van een vooral in aanvallend opzicht vrij sterke tegenstander, en kijkt de confrontatie met de buren van De Lantaarn met vertrouwen tegemoet.
Opstelling: Luc Ide, Rikke Jacobs, Jan Ceusters, Robbe Smulders, Mickael Splingard, Steven Rawoe, Peter Van Stevens, Jan Meeremans, Axel Geerts (55′ Pieter Tiebout), Dries Lambin, Dries Deconinck. Subs not used: Mats Debraekeleer, Mike Di Rella, Yorik Deroo.
Doelpunten: 2′ nr 7 0-1, 15′ Mickael Splingard 1-1, 25′ Peter Van Stevens 2-1, 40′ nr 7 2-2, 50′ own-goal 3-2, 60′ en 65′ Dries Deconinck 4-2 en 5-2.
